عجایب خدا بسیار است و یکی از عجیب‌ترین مخلوقاتش، اگر نگوییم عجیب‌ترین آن‌ها، دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله است. کسی که بیش از 20 سال عمر نکرد اما الگویی شد برای تمام انسان‌ها در تمام اعصار و امصار، نه تنها مردمان عادی بلکه حتی حضرات معصومین علیهم السلام، روحی لها و لهم الفداء. مگر نه این است که معصوم یازدهم و پدر ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف در مورد مادر گرامیشان می‌فرمایند: «ما حجت خدا بر مردم هستیم و مادرم فاطمه زهرا سلام الله علیها حجت خدا بر ماست.»
فاطمه سلام الله علیها را کسی نشناخت مگر خدا و رسولش و امیر مومنان صلوات الله علیهم، کسی که امتحانش را پیش از خلقتش با کمال موفقیت به پایان رساند.
یعنی چه کسی قبل از خلقت امتحان شود؟
نمی دانم. برای ما اسیران خاک و گرفتاران دنیا درک این موضوع صعب مستعصب است و اگر نبود فراز اول زیارت کنیز خداوند، پذیرش آن محال بود. اما چه کنیم که معصوم علیهم السلام فرموده است چون خواستی آن بانوی جلیله را زیارت کنی، بگو: «یَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَةً»
بانوی من!
ای زیباترین بهانه خلقت!
ای پاک‌ترین پاکان!
و ای ناموس هستی!
دریاب بیچارگان را.
