۲ مطلب در آذر ۱۴۰۲ ثبت شده است

آلزایمر، بیماری، درمان یا مجازات

همیشه خواندن نمایشنامه برایم سخت بوده است. اما اخیرا نمایش نامه ای از همکلاسی محترم سرکار خانم طلایی با نام «مرا نبخش» خواندم. نمایشنامه جالبی بود و مرا به فکر فرو برد. سالها پیش نوشته بودم شاید آلزایمر درمان است نه بیماری. گاهی اتفاقاتی در زندگی رخ میدهد که انسان با تمام توان سعی در فراموشی آن دارد. دردهایی که مثل خوره روح انسان را میخورد چه خود او در آن مقصر باشد چه نباشد. همیشه فکر میکردم این دردها باعث میشود انسان به فراموشی خودخواسته روی بیاورد و این فراموشی تبدیل به حالتی میشود که اسم آلزایمر را بر آن نهاده اند. 

با خواندن نمایشنامه «مرا نبخش» این سوال مطرح شد که آیا آلزایمر مجازاتی است که شخص بر ضد خود به کار میبرد؟ انسان دچار آلزایمر اتفاقات نزدیک را فراموش میکند اما وقایع دور را به خوبی به خاطر می آورد. به نظر میرسد گاهی اینگونه باشد. 

در مجموع انسانی که با زمان حال مشکل دارد و مدام به گذشته نگاه میکند دچار آلزایمر میشود، خواه آن گذشته شیرین باشد یا تلخ. 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمدرضا نصرالهی

هفت جن و لو30یا

چندی پیش دوست عزیزی دو کتاب از امید کوره چی هدیه داد: هفت جن و لو30یا. اشتغال زیاد و بیماری و مسائل دیگر باعث شد این دو کتاب در کتابخانه بماند تا اینکه شدت بیماری غلبه کرد و دیگر توان کار نداشتم. در واقع بیشتر اوقات روی تخت افتاده بودم. همین موضوع باعث شد بعد از مدتها کتاب داستانی به دست گرفته و خود را به چیزی مشغول کنم تا گذشت زمان سخت نیاید. 

شروع به خواندن کتاب هفت جن کردم. شروع داستان چندان گیرا نبود و همین موضوع باعث شد تا در خواندن آن مردد شوم. اما استقامت به خرج دادم. نتیجه دل انگیز بود و مرا به ادامه خواندن مشتاق کرد. پس از آن کتاب لو30یا (لوثیا) را از همین نویسنده به دست گرفتم. نکات ذیل نگاه بنده به این دو کتاب است. 

1- شروع کتاب خوب نیست و چنگی به دل نمی زند. همین موضوع باعث طرد مخاطب می شود. اما اگر ادامه دهید جذاب و گیرا خواهد شد. 

2- ادبیات کتاب فراز و نشیب دارد. گاهی خوب است اما گاهی نوشته های افراد تازه کار را تداعی می کند. به عنوان مثال از حرف ربط «که» زیاد استفاده شده است و جملات متعدد با این حرف به هم ربط داده شده اند. استفاده زیاد از این حرف هم سطح نوشته را پایین آورده و هم ضرب آهنگ  متن را مختل می نماید. همچنین گاهی سبک ادبیات به گونه ای تغییر می کند که خواننده احساس می کند این متن توسط چند نفر نوشته شده است. اما در مجموع سبک روانی دارد و خواننده را دچار مشکل نمی نماید.

3- داستان در دنیای انسانها و اجنه و دیوها و پریان سیر می کند، نه مانند هری پاتر. بیشتر سریال Teen Wolf را تداعی می کند. البته موجودات خیالی داستان شبیه همان موجودات خیالی هستند که در فیلمهای تخیلی دیده می شوند. همین موضوع باعث شده هنگام خواندن، فیلمهای تخیلی در ذهن تکرار شده و تصویر ذهنی بهتری شکل گرفته و ادامه خوانش  راحت تر شود. 

4- پینوشت های داستان در مورد اجنه و سایرین غیر واقعی است. اما به نحوی بیان شده که گویی در مورد واقعیت صحبت می کند. توضیحات تفسیری و فلسفی در برخی موارد صحیح نیست. 

5- به شخصه متوجه نشدم به چه دلیل مباحث دینی در این داستان وارد شده است؟ چرا داستان  «هفت جن» با امام زمان (عج) پایان می یابد؟ و این داستان تخیلی چه ربطی به این ایشان دارد؟ 

اگر این بخش دینی و استناد به آیات و روایات و امام زمان (عج) از داستان حذف شود قابلیت ساخت سریال جذابی در سبک تخیلی از آن وجود دارد. 

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمدرضا نصرالهی