مولای من!
خداوند متعال می فرماید:«إن شکرتم لأزیدنکم».
به قول شاعر:«شکر نعمت نعمتت افزون کند».
مولای من!
خدا را شاکرم که شما را به این کمترین شناساند.
خدا را شاکرم که محبتتان را در دلم قرار داد.
خدا را شاکرم نوکریتان را روزیم ساخت.
خدا را شاکرم و امید دارم در دنیا و آخرت لحظه از شما جدایم نسازد.
علی که باشی و شبیه ترین خلق خدا به اشرف خلایق، دوبار باید تاوان بدهی؛
تاوان بدر و تاوان لیلة المبیت.
اگر تیر مشرکین قریش در لیلة المبیت به سنگ خورد و داغ إربا إربا کردن پیامبر صلی الله علیه و آله بر دلشان ماند؛
اگر علی علیه السلام داغ خویشاوندان شان را در بدر بر دلشان نهاد؛
تو باید تاوانش را پس بدهی.
کینه آنها کینه شتر است؛ تا انتقام نگیرند آرام نمی گیرند.
پس تو را محاصره خواهند کرد، درحالیکه خون سرت بر چشمان عقاب سایه افکنده؛
مانند قصاب که گوشت را به قناره می آویزد و از هر طرف بر آن ضربه می زند؛
تو را شرحه شرحه خواهند کرد.
والسلام علیک یوم ولدت و یوم تموت و یوم تبعث حیا
مرد بد همان عاشق فرومایه است که تن را بیشتر از روح دوست دارد و بدیهی است که عشقاو پایدار نمی تواند بود. زیرا دل به چیزی بسته است که خود پایدار نیست. از این رو همین که شا دابی تن معشوق پژمردگی آغازد آتش عشق نیز خاموش می گردد و عاشق، کسی را که تا آن دم می پرستید رها می کند و می گریزد و همه وعده ها و سوگندهای خود را از یاد می برد. ولی آنکه به روحی زیبا دل باخته است، همه عمر بر سر پیمان خویش استوار می ایستد، زیرا آنچه دل از او برده خود پایدار و جاودانی است.
افلاطون
رساله مهمانی
